Pagina 2 van 2
 |
| Hildebrand beschrijft zijn omgeving met een superieure blik, zonder enige vorm van zelfspot. Dit is een tekening van Louis Ramakers. |
 |
| Hildebrand is het alter ego van de auteur Nicolaas Beets. Hij vertelt over zijn denkbeelden en belevenissen als jonge student. Zoals hier met Keesje, het diakenhuismannetje. Dit is een oude man die de schoenen van burgers poetst, hun kleren borstelt en zich met hun boodschappen door de stad rept. |
 |
| Keesje, een bewoner van een diakenhuis (bejaardenhuis) vertelt aan Hildebrand over zijn leven en de schrijnende armoe waarin hij leeft. |
 |
| Van der Hoogen, bijgenaamd de Charmante. De tekening is van Louis Raemaekers. |
 |
| De muziekleraar Van der Hoogen rand Suzette Noiret aan. Ze wordt gered door Hildebrand. |
 |
| Hildebrand begeleidt Suzette Noiret naar huis. Zij geeft hem een violetkleurig briefje waarop ene Van der Hoogen haar bedreigd. |
 |
| Volgens de verteller Hildebrand heeft oom Stastok pretenties en probeert deze zich belangrijker voor te doen dan hij is. |
 |
| Pieter Stastok, de Utrechtse rechtenstudent heeft een bleke kleur, stalen bril, theedoekige das, sluitjas met dubbele borst, horlogesleutel, niet nauwe en niet wijde pantalon, verschoende laarzen, floretten handschoenen, en zwarte kapelaansrotting met twee nuffige kwastjes. |
 |
| Pieter Stastok, getekend door Karel Thole. |
 |
| Pieter Stastok is verliefd op Koosje. Als hij eindelijk naast haar in de boot zit, is Pieter zo onhandig dat hij in het water valt. |
 |
| Pieter Stastok is verlief op Koosje van Naslaan |
 |
| Vader Kegge is volgens Hildebrand een parvenu die in de west (Suriname) een fortuin heeft vergaard en daarom nu bij de patriciërs thuis wil horen. |
 |
| Mevrouw Kegge met een grote toque met een paradijsvogel en een gouden halsketting. |
 |
| Grootmoeder Kegge |
 |
| Henriëtte Kegge getekend door Karel Thole. |
 |
| Anton Pieck tekende in 1939 de kalenderplaat Een onaangenaam mensch in den Haarlemmerhout. De Amsterdammer Nurks gaat bij zijn neef in Haarlem langs. Samen met nog een vriend gaan ze in de Haarlemmerhout de zondagse wandelaars bekritiseren. 'Wat zien uw stadgenooten er over 't algemeen peu fashionable uit!' |
 |
| De jonge jager - want het was er een - zag er in zijn versleten groen buis, met de oude weitasch en ouden hagelzak kruislings over de beide schouders, de broek in de laarzen, de groene lakensche muts schuins opgezet, en het kort dubbel jachtgeweer, met het groen, afhangend cordon onder den arm, recht teekenachtig uit. Anton Pieck schilderde dit tafereeltje in 1939. |
 |
| 19e-eeuwse armoede. Arbeiderskinderen begluren de lekkernijen bij de bakker. Dit is een tekening van Ferdinand Carl Sierig uit de Camera Obscura. |
 |
| Mevrouw Dorbeen draagt met veel gerol van rrr's en draaiende ogen het gedicht ‘De Rijn’ van Elias Borger voor. |
 |
| Rudolf van der Brammen deed geen openlijk kwaad, dronk een redelijke borrel, woonde alle publieke vermakelijkheden bij, tot het optrekken van de wacht en het boomrooien op de stadssingels toe; bootste alle publieke personen na, wandelde veel, biljartte veel, werd veel dik, verkocht vele grappen, en was zeer populair. |
 |
| In de 19e eeuw waren de koekverguldavondjes populair bij de gegoede burgerij. Men versierde speculaaspoppen en deed deze aan elkaar cadeau. |
 |
| Hildebrand in de bibliotheek |