Jan Pieterzoon Sweelinck was een Nederlandse bekeerde katholieke organist (van de Oude Kerk te Amsterdam) en componist. Hij kreeg de bijnaam 'de organistenmaker' vanwege de vele leerlingen uit binnen en buitenland.
![]() |
De 2e Sweelinckstraat rond 1901. |
Prinses Sophie
Prinses Sophie, de Groothertogin van Saksen-Weimar had bij de verkoop van een afgezand duinlandschap bedongen dat er een exclusieve woonwijk gebouwd moest worden. Een nette buurt, te bouwen voor repatrianten uit Indië en welgestelde burgers. De initiatiefnemer voor de aankoop van de grond was de bekende bankier Daniël François Scheurleer.
Scheurleer maakte een plan dat leek op een chique versie van de Archipelbuurt en het Zeeheldenkwartier. Het plan bestond uit hele huizen (geen bovenbeneden woningen). Fabrieken en ongewenste inrichtingen werden geweerd.
![]() |
De 2e Sweelinckstraat met huisnummer 96 en 98. De foto is van rond 1901. |
De straat
De 2e Sweelinckstraat werd in 1901 gesticht. De straat loopt vanaf het Sweelinckplein naar de Groot Hertoginnelaan en vanaf de Groot Hertoginnelaan naar het Stadhoudersplantsoen. Deze splitsing, waarbij de delen van de straat niet goed op elkaar aansluiten, zorgt af en toe voor verwarring.
Kerk
Na de Tweede Wereldoorlog werden op verzoek van de Evangelische Kirche Deutschland 'noodkerken' ontworpen. Deze werden in de gebombardeerde Duitse steden neergezet.
In Den Haag werd tijdens de oorlog de Duinoord kerk door de Duitsers gesloopt. In 1949 wilde de Hervormde Gemeente een nieuwe kerk bouwen en kreeg daarbij hulp uit onverwachte hoek. De protestantse kerken in Zwitserland leverden een noodkerk waarbij niet bezuinigd werd op de materialen.
![]() |
De Maranathakerk in juli 2020. De apostel Paulus gebruikte het woord als afscheidsgroet. Jezus komt spoedig. |
De naam van de nieuwe kerk werd Maranathakerk. Het woord Maranatha werd door de apostel Paulus gebruikt en is een Aramees woord dat in het Grieks werd vertaald. Het kan op twee manieren worden gelezen en heeft dan twee betekenissen.
Knielbanken
Een grote schok waren de knielbanken in de kerk. Een knielende gebedshouding was ongebruikelijk binnen de protestantse eredienst en vooral het speciale knielbankje voor de voorganger gaf een hoop discussie in de kerkelijke pers: 'Daarom kunnen de uitwassen als de Maranathakerk in Den Haag rustig doorgroeien. En zo komen we steeds verder van de reformatie af.'
![]() |
De Maranathakerk werd zeventig jaar geleden uit een Zwitsers bouwpakket gemaakt. De omstreden knielbankjes verdwenen bij de renovatie van 2000. |
Van buiten ziet de kerk er zwaar en donker uit. Van binnen is het opvallend licht. De lindegroen geschilderde kerkbanken en de hanglampen zijn nog origineel. De Haagse beeldend kunstenaar Paul Citroen beschilderde de kerkzaal.
In de Maranathakerk startte het zogenaamde wijkgemeentestelsel. Bij dit parochiestelsel werd in gemeenten met meer dan één predikant een wijkgemeente met een eigen predikant gesticht. Deze indeling werd in 1951 landelijk ingevoerd.
Op 4 september 1952 werd het kerkorgel ingewijd.
Winkels
![]() |
De naam van de voormalige sigarenboer Delicultuur verwijst naar het eiland Deli (Nederlands Indië) waar veel tabak werd verbouwd. |
Achter het gebogen winkelraam van nummer 73 zat ooit een winkel, de Delicultuur. Dit woonhuis uit 1898 werd in 1916 omgebouwd naar een sigarenmagazijn, ouderwets Nederland voor een sigarenboer.
Deli verwijst naar het eiland Deli (Nederlands Indië) waar veel tabak verbouwd werd. In de wijk Duinoord woonden veel repatrianten en verlofgangers uit Nederlands-Indië. Een vertrouwde naam werkte hier omzetverhogend.
Vrijmetselaars
![]() |
De gezamenlijke Haagse loges gebruiken een gebouw in 2e Sweelinckstraat 131 voor rituele bijeenkomsten. De tekst boven de deur is nog van de school die voor 1993 in dit pand zat. |
De vrijmetselarij is een internationaal genootschap dat streeft naar geestelijke en morele verheffing, onderlinge waardering en wederzijdse hulp. De Haagse vrijmetselarij had vanaf 1856 hun hoofdkantoor op de Fluwelen Burgwal. Dit gebouw werd in 1993 verkocht en met een deel van de opbrengst werd een pand in de 2 Sweelinckstraat gekocht.
De voormalige huishoudschool had als motto 'Leef en leer, groei en geef'. Deze leuze bleek goed genoeg voor de Haagse loge en het bord zit nog steeds boven de deur van het gebouw.
De buurman op nummer 135, A.J. Servaas van Rooijen, was tussen 1914-1916 de eerste Haagse gemeentearchivaris en later de eerste directeur van het Gemeentemuseum aan de Stadhouderslaan.
Restaurant
Indisch
Op de hoek van de Groot Hertoginnelaan en de 2e Sweelinckstraat bevond zich het restaurant Soekah Manah, waar houdt u van? Hier werkte in de jaren 1930 de beroemde Indische kok Ni (Baas) Hoesin.
![]() |
De 2e Sweelinckstraat op de hoek met de 2e van Blankenburgstraat in december 2017. |
Deze vereniging had als doel:'het in eere houden van de wetten van den Islam en het betrachten van de naleving der geboden, het aankweeken en bevorderen van onderlinge broederschap, naast positieve verdraagzaamheid, ten opzichte van andersdenkenden.
Chinees
In 1942 werd in de Sweelinckstraat 111 een nieuw Chinees-Indisch restaurant gevestigd onder de naam Shanghai, dat adverteerde met 'piquante Indische gerechten.'
Vittorio Zupelli was een Italiaan wiens devies was: 'als het je lukt de Hagenaars in je restaurant te krijgen, kun je overal aan de slag'. Hij begon zijn restaurant in de Sweelinckstraat maar vond al na een paar maanden dat het restaurant veel te klein was, want zo groot als een huiskamer. Hij verhuisde naar de Papestraat en opende daar Ristorante Roma.
Nu
Op de hoek van de 2e Sweelinckstraat en de Danckertstraat bevindt zich tegenover de Maranathakerk sinds jaar en dag een Indisch restaurant.
School
V.C.L.In het begin van de jaren vijftig nam het Tweede Vrijzinnig-Christelijk Lyceum het laatste rijtje herenhuizen tot de Maranathakerk in beslag. Deze foto werd vanuit de tuin aan de achterkant gemaakt.
Het Vrijzinnig-Christelijk Lyceum uit het Van Stolkpark zag in 1943 de kans schoon. Een tweede V.C.L. zou na de oorlog een grotere kans maken op nieuwbouw. Het bestuur kocht daarom een huis op de 2e Sweelinckstraat 146 en een aantal vrijwilligers hielp in de zomervakantie van 1943 met opknappen en inrichten. Twee van de vier eerste klassen, 4- en 5, konden het nieuwe pand betrekken.
Op dinsdagochtend 5 september 1944, Dolle Dinsdag, vond de eenvoudige maar toch feestelijke opening plaats.
Rond 1950 werden ook de huisnummers 148 en 150 aangekocht. Hierdoor besloeg de school het laatste rijtje herenhuizen in de 2e Sweelinckstraat tussen de Groot Hertoginnelaan en de Maranathakerk. Pas in 1956 verhuisde de school naar een echt schoolgebouw aan de Goudsbloemlaan 131-133.
![]() |
De 2e Sweelinckstraat gezien vanaf het Sweelinckplein in januari 2018. |
Een aantal samenwerkende Haagse protestantse kerken stichtten in de 2e Sweelinckstraat de Oecumenische School voor Maatschappelijk Werk. Burgemeester Kolfschoten hield op 24 oktober 1957 de feestelijke openingstoespraak.
In 1965 verhuisde de school naar een nieuw pand aan de Saffierhorst (Mariahoeve)
De 2e Sweelinckstraat in 1943. Het door de bevolking gestripte gebouw aan de rechterkant werd in 1949 vervangen door de Maranathakerk. Nr. 152 is nog bewoond.
![]() |
De 2e Sweelinckstraat nummer 135. Rechts de Nicolaistraat. Dit pand werd tijdens de Tweede Wereldoorlog gesloopt. |
![]() |
De 2e Sweelinckstraat in 1942. |
![]() |
De naamgever van de Sweelinckstraat heeft een standbeeld aan het Sweelinckplein |
![]() |
Het tweede stuk van de 2e Sweelinckstraat. Kijkend vanaf de Groot Hertoginnelaan naar de Hollanderstraat. |