Liedjes, gedichten en korte verhalen
Haagsche schetsen (kort verhaal)
 |
| Arnold Ising |
Arnold Ising
De Haagsche kermis , die langzamerhand wel den weg van andere kermissen volgen en verdwijnen zal , is altijd nog al beroemd geweest. Daar zij de eerste was in de rij der markten , gedurende den loop van het jaar in Holland te houden , brachten de kooplieden er den ganschen voorraad , dien zij voor de achtereen volgende kermissen hadden ingeslagen .
Haagse herinneringen (kort verhaal)
 |
| Adriaan van der Veen |
Adriaan van der Veen
Ook wie in Venray, Limburg is geboren, zijn jeugd in Schiedam heeft doorgebracht, kan een soort Hagenaar worden die zich met de stad verbonden is gaan voelen.
Haagse Schimmen (gedicht)
 |
| Bart Chabot |
Bart Chabot
het bestaat nog
het den haag van louis couperus
zijn geboortehuis op de mauritskade
de surinamestraat, het nassauplein
sophialaan, javastraat
Hart van Holland (gedicht)
 |
| Anthonie Donker |
Anthonie Donker
Hart van Holland (1945)
Gevankelijk werd ik weggevoerd,
een landsknecht links en rechts van mij.
Dat maakt de wereld vreemd en dof.
Maar zie, hoe onveranderd lag
daar voor mij uit het Binnenhof.
Havenhoofd (gedicht)
 |
| Anneke Reitsma |
Anneke Reitsma
Het havenhoofd van Scheveningen:
Open bloemkelk naar de zee.
Waar licht - om te beginnen -
Zich seinende verdeelt.
Herinner je je nog? (kort verhaal)
 |
| Remco Campert |
Remco Campert
Toen Herman heel klein was, woonde hij in ’s-Gravenhage, waar op de Maliebaan de eau-de-cologne-drinksters zaten, die ’s avonds aanbelden en zijn moeder om Boldootflesjes vroegen. Ze zaten dicht bij de Hertenkamp, in het vredige groene gras, en onder de maanzwarte schaduwen van de huizen aan de Prinsessegracht.
Het Haagsche Bosch en Scheveningen (kort verhaal)
 |
| Willem Jonckbloet |
Willem Jonckbloet
Hoe dikwerf zijt gij reeds beschreven en bezongen, Linde-blaedjens, luyster-vincken, eiken- en beukenloof, die het smaragden gewelf uitmaakt van ons bosch, ons juweel, den appel onzer oogen! Hoe dikwijls zijt gij reeds gevierd, van Dousa af tot aan Boudewijn; hoe menigwerf gehuldigd van Guiccardijn tot op v. d. Kasteele.
Het oude hof, Paleis Noordeinde (gedicht)
Jacob De Riemer
Het oude hof, Paleis Noordeinde (1739)
Treedt nu een weinig voort en dadelijk zult u
komen
aan 't Oude Hof, een werk waar acht op moet
genomen:
een koninklijk paleis, en wie 't met oordeel wil doorzien, die blijft tenminst een uur of twee hier
stil.
Holland (gedicht)
 |
| Wim Kan |
Wim Kan
Holland (1943)
En toch, en toch, herinner je je nog
Het Schevenings Hotel, de Promenade
Lijn 8, het strand, een wafel uit je hand
En op de Pier een kopje chocolade
In Den Haag daar woont een graaf (lied)
 |
| Jantje |
Anoniem
In Den Haag daar woont een graaf
In Den Haag daar woont een graaf
En zijn zoon heet Jantje.
Als je vraagt: Waar woont je pa?
Dan wijst hij met zijn handje.
In Den Haag is een laan (lied)
 |
| Conny Vandenbos |
Conny Vandenbos
Het begon zo gewoon
'k Nam de trein met mijn zoon
Want dat wou ie zo graag
Waar ik als kind had gewoond
Moest een keertje vertoond
In den vreemde (kort verhaal)
 |
| Anton Korteweg |
Anton Korteweg
Den Haag. Ik voel me er zo ver van huis,
dat ik me wel een brief zou willen schi’ijven.
Hoe gaat het met me, daar? Eerlijk gezegd
niet goed. Het blijft voor me een soort
van België - je wilt er snel weer uit
op weg naar waar het echt gebeuren moet.
Intieme impressies (kort verhaal)
 |
| Louis Couperus |
Louis Couperus
Ik heb Den Haag verlaten, ontrouwe zoon der Ooievaarstad, als ik steeds geweest ben - met plotse terugkeringen, onverwacht schoon niet ondoordacht - om mij in Gelderland te vestigen. Ons oude Gelre heeft iets meer romantisch behouden dan Zuid-Holland en ik had behoefte, misschien, aan wat neo-oude romantiek in mijn leven.
Krul is dood (lied)
 |
| Michel van der Plas |
Michel van der Plas
Krul is dood
Er is een tearoom aan 't Noordeinde in Den Haag,
Daar staat de wereld stil, daar gaat de tijd nog traag.
Kurhaus (gedicht)
 |
| Martin Veltman |
Martin Veltman
Kurhaus (1988)
Laat mij alleen dineren. Half verscholen.
Geef mij de witte tafel bij het raam.
Breng mij wat de chefkok heeft aanbevolen
en leg het zwijgen op aan de violen.
Wind, neem mijn verzen mee. Zee, draag mijn blaam.
Lama's (gedicht)
 |
| Peter Berger |
Peter Berger
Lama's
Ik zag ze, op weg zijnde
naar Wassenaar
en zie ze nog deinen
door het verloren geraakte gedichtje
ter plekke op het verdwenen suikerzakje