Paul van Vliet

Paul van Vliet

Den Haag, met je lege paleizen (1967)

Wij hebben in Den Haag zo bedroevend weinig dingen 
Waarvan je mooi gevoelig en echt lekker kan staan zingen 
Want wij werden nooit belegerd of verwoest in vroeger dagen
En behalve in de Kamers is hier niemand ooit verslagen 

Wij kennen niet een Haags Ontzet met dankdiensten in de kerken 
En wij weten van geen wanten, noch van Grote Waterwerken 
En misschien verklaart dat, dat door niemand in de lange loop der tijd 
Aan ons brave 's-Gravenhage ooit een liedje is gewijd 

refr.: 
Den Haag, met je lege paleizen 
Den Haag, waar de westenwind speelt 
Den Haag, waar de wijzen in 's lands dienst vergrijzen 
En waar op de zolders Couperus vergeelt 
Den Haag, met je standen en rangen 
Den Haag, met je geur van een Indisch pension 
Je kan je karakter in een woordje vangen 
In dat beetje gewichtige 
Tikkeltje schichtige 
Altijd voorzichtige woordje: Pardon 

Wij, die ternauwernood de naam van stad verdienen 
Wij staan bij onze torens niet een nummertje te grienen 
Wij smijten zelden 'trossen los' want wij hebben geen rivieren 
Maar enkel maar een haventje met veel te korte pieren 
Wij voelen nou nooit de harteklop voor machtige bedrijven 
En er kleeft maar weinig zwart en zweet aan onze nette lijven 
Vandaar dan ook dat niemand ooit bij dauw, bij dag, bij nacht 
Een mooi gevoelig liedje voor 's-Gravenhage heeft bedacht 
Maar toch zing ik graag Den Haag de lof 
En van je Binnen- en je Buitenhof 
Je Kneuterdijk, Gevangenpoort 
En van je Laan van Meerdervoort 
Ik mijmer zachtjes voor me heen 
En ik denk aan jou, aan jou alleen 
O, dierbaar graaf'lijk plekje grond 
O, Moerwijk en o, Morgenstond 
En als ik eenmaal sterven moet 
Dan breng ik jou mijn laatste groet 
En ik leg het moede hoofd ter rust 
Aan Zwolsman's kale kermis kust 

In 2014 schreef Paul van Vliet een aangepaste tekst:

Den Haag met je volle moskeeën
Den Haag waar de westenwind speelt
Den Haag waar de heren hun haren blonderen
En waar op zolders nederwiet wordt geteeld.
Den Haag met je 'Grossstadt-verlangen'
Den Haag met de geur van een Turks pension
Je kan je karakter nu in drie woordjes vangen
In die altijd esthetische, zuivere ethische, tere poëtische woordjes:
"Oh, oh cherso!"